تاندونیت فلکسور چیست؟ بیماری تاندونیت فلکسور یک وضعیت التهابی است که در تاندون‌های فلکسور یا زردپی خم‌کننده مشترک ایجاد می‌شود. این تاندون‌ها وظیفه دارند که حرکات خمشی انگشتان و مچ دست را کنترل کنند. وقتی این تاندون‌ها به دلیل استفاده بیش از حد، آسیب یا تحریک مکرر دچار التهاب شوند، فرد دچار تاندونیت فلکسور می‌شود. پارگی تاندون فلکسور انگشت معمولاً در نتیجه فعالیت‌های تکراری مانند تایپ‌کردن، ورزش‌های پرتحرک، یا حتی کارهای روزمره ایجاد می‌شود. التهاب باعث ضخیم‌شدن تاندون‌ها و کاهش فضای حرکتی آنها می‌شود که در نهایت به درد، تورم، و محدودیت حرکت در ناحیه آسیب‌دیده منجر خواهد شد. این وضعیت اغلب در دست‌ها و انگشتان مشاهده می‌شود و یکی از شایع‌ترین مشکلات ارتوپدی است. انواع تاندونیت فلکسور التهاب تاندون‌های فلکسور به شکل‌های متعددی رخ می‌دهد که در این قسمت به بررسی انواع آن پرداخته‌ایم. تاندونیت فلکسور سطحی در تاندونیت سطحی فلکسور، تاندون‌های سطحی انگشتان دچار التهاب می‌شوند. علت اصلی این نوع تاندونیت ضربه مستقیم یا استفاده بیش از حد و مکرر از تاندون‌های سطحی است. ورزشکاران رشته بسکتبال و تنیس که فعالیت‌های زیادی با انگشتان دست انجام می‌دهند، بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به این بیماری هستند. تاندونیت فلکسور عمقی درصورتی‌که تاندون‌های عمیق‌تر انگشتان درگیر به التهاب شوند، تاندونیت از نوع عمقی خواهد بود. این نوع تاندونیت معمولاً در اثر انجام حرکات تکراری یا تحمل بار زیاد روی تاندون‌های عمقی بروز پیدا می‌کند. افرادی که با دستان خود فعالیت‌های سنگین انجام می‌دهند، مانند مکانیک‌ها و باربران بیشتر از بقیه به این بیماری دچار می‌شوند. تاندونیت فلکسور د کاستن در اثر التهاب تاندون‌های فلکسور د کاستن موجود در انگشت شست، این نوع تاندونیت رخ می‌دهد. ازآنجایی‌که تاندون‌های فلکسور د کاستن، نقش مهمی در حرکت انگشت شست دارند، التهاب آنها محدودیت در حرکت و درد این ناحیه را به دنبال دارد. تایپیست‌ها و نوازندگانی که بیشتر از بقیه از انگشت شست خود استفاده می‌کنند، در خطر ابتلا به این عارضه قرار دارند. تاندونیت فلکسور تنوسینوویت التهاب ممکن است غلاف تاندون فلکسور را هم درگیر کند، در چنین مواقعی نوع تاندونیت، تنوسینوویت خواهد بود. آشپزان و خیاطانی که با دستان خود فعالیت‌های تکراری انجام می‌دهند، ممکن است به این نوع تاندونیت دچار شوند. علل بروز تاندونیت فلکسور تاندونیت فلکسور می‌تواند به دلایل متعددی ایجاد شود که از جمله مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از: استفاده مکرر و بیش از اندازه از تاندون‌های فلکسور: انجام فعالیت‌های مداوم و مکرر فشار زیادی به تاندون فلکسور پا و دست وارد کرده و در نهایت منجر به ایجاد التهاب آنها می‌شود فعالیت‌های ورزشی سنگین و شدید: ورزشکارانی که تمرینات شدید و مستمر انجام می‌دهند، در معرض خطر ابتلا به این عارضه قرار دارند ضربه مستقیم به تاندون‌ها: آسیب‌دیدن و واردشدن ضربه ناگهانی به تاندون‌ها ممکن است سبب بروز التهاب و رخ‌دادن عارضه تاندونیت شود وضعیت نادرست بدن در حین انجام فعالیت‌های مختلف: قرارگرفتن وضعیت بدن به شکل نامناسب در حین انجام فعالیت‌های روزمره، فشار زیادی به تاندون‌ها وارد کرده و در نهایت منجر به ایجاد التهاب در این ناحیه می‌شود عدم انعطاف‌پذیری و ضعف عضلات: عدم انعطاف‌پذیری و ضعیف‌بودن عضلات، فشار روی تاندون‌ها را افزایش داده و آنها را دچار التهاب می‌کند مهم ترین علائم تاندونیت فلکسور چیست؟ علائم کشیدگی تاندون انگشت دست یا به‌تدریج ظاهر می‌شوند یا به طور ناگهانی در نتیجه یک آسیب خاص بروز می‌کنند. از مهم‌ترین علائم این بیماری می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: احساس درد در ناحیه تاندون‌های فلکسور: بیماران مبتلا به این عارضه معمولا در حین خم‌کردن انگشتان برای انجام فعالیت‌های روزانه، در این ناحیه احساس درد می‌کنند تورم و التهاب در ناحیه آسیب‌دیده: ناحیه آسیب‌دیده اغلب به دلیل تورم و التهاب دچار درد و محدودیت حرکت می‌شود حساسیت به لمس در ناحیه تاندون‌ها: لمس ناحیه آسیب‌دیده در بسیاری مواقع باعث درد می‌شود کاهش قدرت و حرکت انگشتان: این عارضه می‌تواند با کاهش قدرت و حرکت انگشتان، انجام فعالیت‌های روزمره را مختل کند صدای خرچ‌خرچ یا کلیک‌کردن هنگام حرکت‌دادن انگشتان: وجود این صداها نشانه‌ای از التهاب در تاندون‌ها است عوارض تاندونیت فلکسور بی‌توجهی یا عدم درمان مناسب این بیماری، عوارض جدی‌تری را به دنبال دارد که از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: کاهش دائمی حرکت انگشتان: درمان نامناسب این عارضه احتمال دارد حرکت انگشتان را به‌صورت دائمی کاهش دهد و سبب بروز مشکلات جدی در هنگام انجام فعالیت‌های روزمره زندگی شود درد مزمن و طولانی‌مدت: درد طولانی‌مدت و مزمن این بیماری، مشکلات روحی روانی و کاهش کیفیت زندگی را به همراه دارد ضعف عضلانی: درصورتی‌که تاندون‌ها به طور مداوم درگیر التهاب شوند، ممکن است قدرت انگشتان کاهش و عضلات هم ضعیف شوند نیاز به جراحی برای بهبود وضعیت: در موارد حاد کاهش درد و بهبود وضعیت تاندون‌ها تنها با عمل جراحی امکان‌پذیر است چه کسانی بیشتر در معرض ابتلا به تاندونیت فلکسور هستند؟ احتمال ابتلا به این بیماری در افرادی که فعالیت بدنی سنگین و شدید دارند، بیشتر از سایرین است. از جمله این افراد می‌توان به کسانی که وضعیت بدنی نامناسبی دارند یا فعالیت‌های زیادی با دستان خود انجام می‌دهند اشاره کرد. علاوه‌برآن افزایش سن انعطاف‌پذیری عضلات و تاندون‌ها را کاهش داده و در نتیجه افراد مسن هم می‌توانند جزو کسانی که مستعد ابتلا به بیماری تاندونیت فلکسور هستند قرار بگیرند. برخی بیماری‌ها مانند آرتریت روماتوئید که در آن فرد دچار مشکلات التهابی است هم احتمال بروز این بیماری را افزایش می‌دهد. روش‌های پیشگیری از تاندونیت فلکسور برای پیشگیری از این بیماری راهکارهای مختلف وجود دارد که مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از: انجام تمرینات کششی و تقویتی: انجام این تمرینات به افزایش انعطاف‌پذیری و تقویت عضلات و تاندون‌ها کمک می‌کند وضعیت صحیح بدن هنگام انجام فعالیت‌ها: استفاده از وضعیت صحیح بدن حین انجام فعالیت‌های مختلف، مانع از واردآمدن بیش از حد فشار به تاندون‌ها می‌شود خودداری از انجام فعالیت‌های شدید و مکرر: از انجام فعالیت‌های شدید و تکراری بپرهیزید و در صورت انجام در فواصل منظم بین فعالیت‌ها استراحت کنید استفاده از تجهیزات حمایتی مانند مچ‌بند و باند در هنگام انجام فعالیت‌های ورزشی: به‌منظور کاهش فشار وارده روی تاندون‌ها و جلوگیری از بروز التهاب در این نواحی، می‌توان از این تجهیزات در حین انجام فعالیت‌های ورزشی استفاده کرد استراحت کافی بین فعالیت‌های سنگین: داشتن استراحت کافی از خستگی عضلات و تاندون‌ها جلوگیری کرده و مانع از بروز این بیماری می‌شود تاندونیت فلکسور چگونه تشخیص داده می‌شود؟ تاندونیت فلکسور انواع مختلف دارد مثل مچ دست، انگشت، کف دست و ساعد که برای تشخیص درست آن لازم است به بهترین کلینیک فوق تخصصی ارتوپدی دست مراجعه کنید. پزشک متخصص تشخیص می‌دهد که تاندون شما از کدام نوع است. مثلا اگر التهاب یا آسیب در تاندون مچ دست وجود داشته باشد، پزشک روش درمانی مخصوص آن را انتخاب و اجرا می‌کند؛ اما اگر آسیب یا التهاب در تاندون‌های انگشت یا کف دست باشد، این ممکن است به شرایط دیگری مربوط باشد که نوع دیگری از درمان را می‌طلبد. به طور کلی تشخیص آسیب به تاندون‌های خم‌کننده (فلکسور) انگشتان دست شامل مراحل زیر است: بررسی تاریخچه بیمار: پزشک ابتدا سؤالاتی درباره شروع علائم، شدت درد، سابقه آسیب‌دیدگی یا جراحی قبلی و میزان فعالیت‌های دست می‌پرسد. فعالیت‌هایی مانند کار با ابزار، ورزش یا شغل‌هایی که نیاز به استفاده مداوم از دست‌ها دارند، به‌خصوص در نظر گرفته می‌شود معاینه بالینی: پزشک با لمس و حرکت دست و انگشتان بیمار سعی در ارزیابی میزان درد، تورم، حساسیت و عملکرد تاندون‌های آسیب‌دیده دارد. در این مرحله، پزشک می‌تواند با بررسی توانایی بیمار در خم‌کردن انگشتان و تشخیص حرکات ناقص یا اختلالات، نشانه‌های تاندونیت یا آسیب‌دیدگی تاندون‌ها را مشاهده کند تست‌های حرکتی و عملکردی: از بیمار خواسته می‌شود تا حرکات خاصی را انجام دهد تا پزشک توانایی خم‌کردن و باز‌کردن انگشتان را بررسی کند. در صورت وجود آسیب در تاندون فلکسور، بیمار قادر به خم‌کردن کامل انگشتان نیست تصویربرداری پزشکی: برای تایید تشخیص، ممکن است از تصویربرداری‌هایی مانند اشعه ایکس یا MRI استفاده شود. هرچند که تاندون‌ها در اشعه ایکس قابل مشاهده نیستند، این تست می‌تواند هر گونه شکستگی یا آسیب استخوانی مرتبط را مشخص کند. MRI، به عنوان روشی دقیق، آسیب به بافت‌های نرم مانند تاندون‌ها را بهتر نشان می‌دهد تست‌های ویژه: در بعضی موارد، پزشک ممکن است از سونوگرافی برای بررسی وضعیت تاندون‌ها استفاده کند. سونوگرافی یک روش غیرتهاجمی و سریع است که به طور ویژه برای مشاهده تاندون‌های دست مناسب است
نظرات (0)